Kimograf. Badanie ruchów krtani
Ks. Stanisław Wilczewski przeprowadzał liczne badania, których wyniki były podstawą do opracowania metod zapobiegania schorzeniom narządu głosu. Chciał w ten sposób pomóc osobom pracującym głosem.
Ten wybitny uczony i praktyk zajął się także poszukiwaniem odpowiedniej metody leczenia fonastenii. Jego badania wykazały, że przyczyną fonastenii jest nieprawidłowy sposób używania głosu, dlatego chirurgiczne leczenie w wypadku guzków śpiewaczych bez rehabilitacji logopedycznej nie dawało trwałego efektu.
Wypracował również i stosował metody usuwania wad wymowy, w szczególności zajmował się jąkaniem. Wyniki swoich badań stosował w praktyce w poradni logopedycznej. Dzielił się nimi także podczas kongresów organizowanych przez Międzynarodowe Towarzystwo Logopedyczne i Foniatryczne, którego był członkiem. Ks. Stanisław Wilczewski współpracował z wieloma naukowcami, m.in. profesorem Panconcellim-Calzią.
Ksiądz Wilczewski w swej fonetycznej pracowni, przy pomocy pneumografu, bada proces oddechowy
Zaobserwował, że u osób jąkających się struny głosowe mocno się zwierają, co blokuje emisję głosu. Przy pomocy kapsułki krtaniowej i kimografu identyfikował i zarejestrował skurcze, drgania i blokadę mięśni krtani. Z badań wysnuł wniosek, że w celu poprawnej emisji głosu i wypowiedzi należy doprowadzić do swobodnego zwierania więzadeł głosowych i rozluźnienia mięśni krtani. Ksiądz Wilczewski opracował także zestaw ćwiczeń, które miały ułatwiać osiągniecie tego efektu. Wraz z zaleceniami dotyczącymi częstotliwości ich stosowania.